نخوابیدن کودک ممکن است علل و عوامل متفاوتی داشته باشد که در این مقاله به تعدادی از علل شایع این مشکل می پردازیم.
مهم ترین دلایل بدخوابی کودکان
او بسیار کوچک است
تعداد کمی از کودکان کل شب میخوابند. در واقع کودکان در
دو ماه اول به طور متناوب در زمانهای تصادفی به مدت ۱۲ تا ۱۸
ساعت در ۲۴ ساعت
میخوابند؛ به طور متناوب بدین معنا است که کودک بارها از خواب بیدار شده و مجدد
میخوابد. بیشتر کودکان زمانیکه به ۹
ماهگی میرسند کل شب را میخوابند. حتی بعد از این «شب» برای آنها به معنای تنها ۵ تا ۶ ساعت میباشد.
کمک پدر و مادر
زمانیکه کودک خواب آلود است او را در تختخواب گذاشته اما
صدایی برای خوابیدنش در نیاورید. رفته رفته او خود تبدیل به یک لالایی خوان مستقل
میشود بدین معنا که بدون نیاز به کمک شما خواهد خوابید، حتی اگر در اواسط شب بیدار
شود.
کودک بیش از حد خسته است
کودکان نوپا و پیش از دبستان به ۱۱
تا ۱۴ ساعت خواب در
هر ۲۴ ساعت نیاز
دارند، شامل خواب شبانه و خواب نیمروز. برنامه بسیار حائز اهمیت و کلیدی است،
بنابراین زمان های منظمی را برای وقت خواب، بیدار شدن، خواب نیمروز، وعده های غذایی
و بازی تنظیم کنید.
وحشت جدایی
با آهسته صحبت کردن و یا ماساژ دادن کودک او را آرام
کنید اما با خوراکی دادن یا بغل کردن کودک شکل جایزه یا پاداش به عملکردتان ندهید.
یک چراغ خواب میتواند در آسودگی کودکی که از تاریکی میترسد کمک کننده باشد.
نداشتن برنامه خواب
انجام کارهای مشابه و مشخصی قبل از زمان خواب به کودک
کمک میکند تا متوجه زمان خواب شود. یک برنامه خواب تعیین نمایید. بهعنوان مثال هر
شب کودک دوش میگیرد، به داستانی که پدر یا مادر برایش میخواند گوش میدهد، یک میان
وعده کوچک قبل از خواب میخورد، و بعد وقت خاموشی است. یک برنامه مشابه را هر شب
تکرار کنید و همواره برنامه را در اتاق کودک به اتمام برسانید. بهتر است که برنامه
زودهنگام، و از ۴
ماهگی شروع شود.
وقت کـُشی زمان خواب از سوی کودک
برخی کودکان وقت خواب را به تاخیر میاندازند. آنها
دلایلی برای بیدار ماندن درست میکنند و یا تقاضای داستان بیشتر، یک لیوان آب، و یا
درخواست رفتن به دستشویی میکنند. برای پاسخ به اتاق کودک بروید، مهربان و راسخ
باشید. هر بار مراجعات خود را کوتاهتر کنید. کودک را متوجه کنید که به واقع وقت خواب
است.
نداشتن خواب نیمروز به میزان کافی
چنانچه کودک خوابآلود یا بدخواب است، اجازه خواب نیمروز
را به او بدهید، البته تا زمانیکه خیلی به خواب شب نزدیک نباشد.
آپنه انسدادی
از هر ۱۰۰
کودک یک نفر مبتلا به آپنه انسدادی است و بین سنین ۳ تا ۷
سالگی، زمانی که لوزهها در بزرگترین حالت خود هستند، معمولتر میباشد. درمان این
حالت شامل عمل جراحی و یا پوشیدن ماسک بینی در هنگام خواب کودک است.
خروپف کردن
اگر خواب آنها مناسب باشد، متخصص اطفال شما احتمالا
خروپف را درمان نمیکند. اما اگر کودک شما خوب نمیخوابد، به علت مشکلات خروپف کردن
و تنفسی به متخصص اطفال مراجعه کنید.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.