هر وقت یکی از همسران احساس بی میلی جنسی دارد، خواه ناخواه زوج دیگر هم درگیر این مشکل می شود، این مسئله بر زندگی زناشویی زوج تاثیر منفی خواهد گذاشت. قبل از هر چیز باید بدانیم که میل جنسی یک مرحله روان شناختی است که طی آن فرد تمایل به خیال پردازی و داشتن فعالیت جنسی دارد. بی میلی جنسی یا سردمزاجی یعنی عدم تمایل و نداشتن میل و رغبت به جنس مخالف.
اولین چیزی که باید در نظر گرفت این است که یک عامل خاص در بی میلی جنسی نقش ندارد، بلکه بی میلی یک مسئله چندبعدی است و از زوایای مختلف باید به آن نگاه کرد و از جنبه های مختلف فردی، بین فردی، روان شناختی، پزشکی، محیطی و... بررسی کرد. بنابراین این که بخری از مردان یا زنان تمایلی به داشتن روابط زناشویی با همسرشان ندارند، امری است که ممکن است عوامل متعددی در آن نقش داشته باشند.
نکته دوم که نباید فراموش کنیم، دانستن این موضوع است که این اتفاق در چه شرایطی رخ داده است؟ آیا از همان سال های اولیه زندگی مشترک بی میلی وجود داشته است یا تحت شرایط زمانی و مکانی خاصی این مساله شکل می گیرد؟ آیا ممکن است بی میلی تحت تاثیر مسایل درگیر (جر و بحث و دعوا با همسر، استرس های روزانه، مشکلات اقتصادی و کاری...) باشد؟ و سوال های متعدد دیگری که لازم است پاسخ آن ها به دقت بررسی شود. در ادامه به بررسی برخی از عوامل که ممکن است در بی میلی جنسی نقش داشته باشد می پردازیم.
عواملی که در بروز بی میلی جنسی نقش دارند
دیدگاه فرد نسبت به رابطه جنسی
این که فرد چه دیدگاه و نگرشی نسبت به برقراری رابطه
زناشویی دارد، بی شک در عملکرد و میل جنسی او تاثیر خواهد داشت؛ برای نمونه این که
مردان تصور کنند آن ها نیز باید دارای چنین توانایی اغراق آمیز و غیرطبیعی باشند
باعث می شود به مرور زمان نسبت به توانمندی خود شک کنند، عزت نفس جنسی شان کاهش
یابد و دیگر میلی به داشتن رابطه نداشته باشند.
از طرفی زنان هم اگر نسبت به برقراری رابطه زناشویی نگرش غلطی داشته باشند، بر میزان میل و رغبت آن ها تاثیر خواهد داشت. برای مثال برخی از زنان فکر می کنند که زن باید حتی در مسایل زناشویی حجب و حیا را رعایت کند، هیچ وقت اشتیاق یا علاقه به داشتن رابطه با همسر را نشان ندهد و پیشقدم نباشد و برای زن خوب بودن باید نقشی منفعل در رابطه داشته باشد، برخی از خانم ها حتی ممکن است عمل زناشویی را امری کثیف و حیوانی قلمداد کنند. خوب مسلما این نوع نگرش می تواند باعث کم شدن میل و اشتیاق در هر دو طرف شود.
برخی بیماری های جسمی و روانی و مصرف برخی داروها
مبتلا بودن به بعضی بیماری های جسمی و مصرف برخی داروها باعث کاهش میل جنسی در فرد
می شود مثلا مصرف داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب و ریزش مو و... باعث کاهش میل جنسی
می شود. برخی مشکلات هورمونی مانند اختلال های تیروئیدی و تومورهای غده هیپوفیز
و... هم ممکن است باعث کم شدن میل جنسی شود.
برخی مشکلات هورمونی مانند اختلال های تیروئیدی و تومورهای غده هیپوفیز و... هم ممکن است باعث کم شدن میل جنسی شود. علاوه بر این ها مشکلات دیگری مانند خشی واژن در خانم ها سبب دردناک بودن رابطه زناشویی و به دنبال آن بی میلی جنسی در آن ها خواهد شد. در آقایان هم مشکلاتی مانند نعوظ و انزال زودرس و... می تواند در کاهش میل جنسی تاثیرگذار باشد.
برقراری رابطه جنسی در شرایط روانی نامناسب الگوهای
تکراری
بعد از یک روز کاری پرتنش و هنگامی که هر دو از فرط خستگی به زور بیدار مانده اند
آیا زمان مناسبی برای همبستر شدن است؟ متاسفانه اکثر زوج ها با وجود خستگی جسمی و
روانی حتی زمانی که آمادگی لازم را ندارند، تنها برای این که انجام وظیفه کرده
باشند و یا ترس از این که مبادا همسرشان را ناراحت کنند، این کار را انجام می دهند.
معمولا با گذشت زمان و به دنیا آمدن فرزندان و افزایش نقش ها و مسئولیت های هر دو این اتفاق بیشتر تکرار می شود و زمینه ساز بی میلی همسران را فراهم می کند.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده می باشد.