عفونت از بیماری‌هایی است که اگر در کودک پدیدار شود، درمان آن به این سادگی‌ها نیست و نیاز به مراقبت و درمان دارویی دارد اما این بیماری هم مثل بیماری‌‌های دیگر راه‌های مختلفی برای پیشگیری دارد که می‌تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد. گاهی هم با عدم رسیدگی به‌موقع بیماری ممکن است، عوارضی را حتی در بزرگسالی کودک داشته باشد و حتی منجر به از دست دادن اندام‌های مهمی مثل کلیه و دیالیزی شدن کودکان هم شود یا اختلال‌هایی در عملکرد اندام‌های داخلی بدن به همراه داشته باشد. برای فرار از این بیماری‌ها باید از علائم بیماری و اینکه از کجا سر درمی‌آورند و کی خطرناک می‌شوند، آگاهی داشته باشید.
عفونت ادراری در کودکان
یکی از شایعات عفونت‌ها، عفونت‌هایی است که می‌تواند
شیرخواران، نوزادان و کودکان را درگیر کند. فقط در دوران نوزادی و 28 روز اول است که پسران بیشتر از دختران
درگیر این عفونت می‌شوند و در کل این عفونت در دختران شایع‌تر است. دختران به‌علت
ساختار تناسلی‌شان، باید بیشتر نکات بهداشتی را رعایت کنند.
این عفونت در سه ماه بسیار خطرناک است و اگر کودک در این دوران عفونت ادراری گرفت، حتما باید در بیمارستان بستری شود و از داروی تزریقی استفاده کند. نکته مهم این است که اگر یکی از کودکان در خانه عفونت ادرای گرفت، حتما بقیه کودکان‌تان را هم به آزمایشگاه ببرید و از سلامت‌شان مطمئن شوید.
علائم عفونت ادراری در نوزادان و کودکان خردسال
عفونت ادراری در دوران نوزادی خود را به‌صورت بی‌حالی،
شیر نخوردن، بی‌تابی و بی‌قراری و عدم وزن‌گیری یا زردی و استفراغ مکرر نشان می‌دهد.
تشخیص آن با زبان باز کردن کودک کمی ساده‌تر می‌شود و کودک از سوزش و ناراحتی
ادراری و سنگینی زیر شکم و درد پهلوها شکایت می‌کند.
تشخیص قطعی عفونت ادراری با انجام آزمایش ادرار است؛ در صورتی که امکان گرفتن آزمایش، خصوصا برای نوزادان وجود نداشته باشد، پزشک با نمونه‌برداری با سند، نظر قطعی را می‌دهد. نمونه‌برداری با کیسه یا لیوان به هیچ‌عنوان برای کودکان توصیه نمی‌شود و انجام آزمایش با این ابزار نامعتبر نمی‌تواند پاسخ قابل اطمینانی را به ما بدهد.
عوارض احتمالی عفونت ادراری در کودکان
اگر عفونت ساده ادراری به‌موقع درمان نشود، ممکن است
منجر به ازبین رفتن کلیه‌ها و نارسایی
آنها شود و در‌نهایت ممکن است کار به دیالیز و مشکلات بعد از آن بکشد. عفونت‌های
کلیوی، حتما تب و لرز را همراه دارد، گاهی عفونت مثانه با عفونت ادراری اشتباه
گرفته می‌شود که این عفونت تب ندارد.
روش های پیشگیری از بروز عفونت ادراری در کودکان
لباس زیر کودک را مدام عوض کرده و از لباس زیر نخی استفاده کنید. هنگام شست‌وشو
دست را از ناحیه مقعد به سمت جلو نیاورید، با این کار میکروب‌ها وارد ناحیه تناسلی
می‌شوند. به کودکان آموزش دهید دستشویی‌شان را نگه ندارند. در نوزادان و
شیرخواران، ممکن است سیستم ادرار به خودی خود عفونت نداشته باشد و عفونت در خون
آلوده به تمامی قسمت‌های بدن، خصوصا کلیه‌ها وارد شده و آنها را دچار مشکل کرده
باشد. بهتر است قبل از یک سالگی آزمایش‌های پایه‌ای خون و ادرار را انجام دهید تا
از سلامت او آگاه شوید.
عفونت سینوس‌ها یا ((سینوزیت)) در کودکان
عفونت سینوس‌ها به آن شیوه که در بزرگسالان دیده می‌شود
در کودکان، شیرخواران و نوزادان وجود ندارد. چند نوع سینوس در بدن داریم که هرکدام
از آنها باید از لحاظ ساختاری و آناتومیک پر از هوا باشند. در بزرگسالان عموما
سینوس فرونتال یا پیشانی، باعث سردردهای‌شان است اما در کودکان معمولا سینوس‌های
اتوئید، اسفنوئیدو ماگزیلای، عامل سینوزیت هستند و سینوس‌های فرونتال هنوز در
کودکان شکل اصلی خود را به‌دست نیاورده است؛
این سینوس‌ها از 8 یا 9 سالگی شروع به کامل شدن می‌کنند و قبل از آن هنوز
رشد نکرده‌اند.
سینوزیت یک التهاب است که ترشحات طبیعی داخل بدن ، به درستی تخلیه نمی‌شود و به مرور به‌صورت ناحیه متمرکزی از عفونت در می‌آید و گندآبی را در بدن درست می‌کند. محل تخلیه و انتقال ترشحات داخل بینی است. اگر به‌علت گرفتگی بینی ترشحات خالی نشوند، ترشحات باقی می‌مانند و ملتهب و عفونی می‌شوند و سینوزیت ایجاد می‌شود. گاهی این التهاب ماندگار می‌شود که با یک سرماخوردگی کوچک، کودک دچار ناراحتی و عفونت زیادی‌می‌شود.
علائم سینوزیت در کودکان
اگر کودک ترشح پشت حلق، سرفه‌های مزمن و گلو درد دارد،
مشکوک به عفونت سینوس است. کودکان بزرگ‌تر با شروع عفونت سینوس از سردرد و احساس
سنگینی سر شکایت می‌کنند و گاهی نیز بر اثر این عفونت کودکان تب می‌کنند. این
التهاب می‌تواند دهان کودک‌تان را حسابی بدبو کند.
یکی از شایع‌ترین علائم سینوزیت، سینوزیتی است که به‌نام سینوزیت آلرژیک شناخته می‌شود و به‌علت شباهت آن به سینوزیت معمولا پزشکان به اشتباه آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کنند. بیمار به‌علت آلرژی همان علائم سرفه، خس‌خس سینه و التهاب برونش و مجاری تنفسی دارد. بینی‌اش می‌گیرد و بسته شدن و نازک شدن سوراخ‌های تخلیه بینی باعث تجمع ترشحات در داخل سینوس می‌شوند، درنتیجه سینوس ملتهب می‌شود اما در بسیاری از موارد علت آن عفونت نیست و نیاز به آنتی‌بیوتیک ندارد و تنها با باز شدن مجاری مشکل حل می‌شود.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده می باشد.