حاملگی مولار یا پوچ که در میان عوام به بچه خوره نیز معروف است، زمانی رخ می دهد که در تخم بارور شده، به دنبال بروز اختلال در لقاح اسپرم و تخمک، ناهنجاری های خاصی وجود داشته باشد. به این معنا که تخم بارورشده یا هرگز به جنین تبدیل نمی شود (که به آن مول کامل گفته می شود) یا این که به شکل غیر طبیعی رشد می کند و نمی تواند زنده بماند (مول نسبی) .
بعد از حاملگی مولار هم می توان باردار شد
نکته بسیار مهم در مورد حاملگی پوچ یا مولار آن است که
بر خلاف تصوری که نسبت به این نوع بارداری ها در زنان وجود دارد و آنان را نسبت به
امکان بارداری های بعدی شان دچار تردید می کند، نه تنها خانم ها پس از طی دوره
درمان کامل این بیماری می توانند باردار شوند، بلکه حتی به دنبال بدخیم شدن این
بیماری و طی دوره شیمی درمانی نیز امکان بارداری مجدد در اکثر موارد وجود دارد.
بررسی سطح هورمون بارداری (بتا اچ سی جی) طی شش ماه پس از درمان حاملگی مولار و تائید پایین بودن سطح این هورمون به این معناست که بیمار می تواند باخیال راحت باردار شود، زیرا احتمال عود این بیماری بسیار کم و حدود یک درصد است.
مهم ترین علل بروز حاملگی مولار یا حاملگی پوچ
چند برابرشدن کروموزوم ها
در حاملگی های طبیعی، تخم بارور شده دارای 23 کروموزوم
از پدر و 23 کروموزوم از مادر است. در اغلب حامگلی های مولار کامل، کروموزوم های
مادر در تخم بارور شده وجود ندارد و کروموزوم های پدر نسخه ای دیگر را تکثیر می
کند، بنابراین دو نسخه از کروموزوم های پدر در تخم وجود دارد و هیچ کروموزومی از
مادر در آن موجود نیست.
در این حالت، جنین، کیسه جنینی یا هیچ بافت جفتی طبیعی وجود ندارد و جفت توده ای از کیسه های شبیه خوشه انگور را تشکیل می دهد.
وجود کروموزوم های پدری در حاملگی مولار به معنای نقش داشتن پدر در این نوع حاملگی ها نیست. البته در بیشتر حاملگی های مولار جزئی، در تخم بارور شده کروموزوم های مکمل مادر نیز وجود دارد، اما کروموزوم های پدر دو برابر می شود، بنابراین به جای 46 کروموزوم، 69 کروموزوم وجود خواهد داشت.
به این ترتیب در میان توده بافت غیرطبیعی که شبیه خوشه انگور است، چند بافت جفتی به وجود خواهد آمد و جنین رشد خود را آغار می کند، بنابراین ممکن است جنین یا فقط تعدادی بافت جفتی یا کیسه جنینی وجود داشته باشد. اما حتی اگر جنینی به وجود بیاید در بیشتر موارد آنقدر غیرطبیعی است که نمی تواند زنده بماند.
با وجود ترس ناشی از این نوع بارداری های غیرطبیعی، پس از طی شدن دوره درمان این بیماری، نه تنها امکان بارداری مجدد وجود خواهد داشت، بلکه عوارض جسمی ناشی از حاملگی مولار نیز به طور کامل رفع خواهد شد.
بارداری در سن پایین یا بالا
اصلی ترین نشانه تشخیصی حاملگی مولار یا تومور های وابسته به جفت، بررسی سطح
هورمون بارداری (بتا اچ سی جی) است که اگر بسیار بالاتر از حد بارداری های طبیعی
باشد، شک این نوع حاملگی ها را افزایش می دهد. گرچه سونوگرافی نیز در صورتی که مول
کامل باشد، یعنی جنینی تشکیل نشده باشد، در هفته های اول بارداری قابل تشخیص است.
این بیماری در خانم هایی که در سنین بسیار پایین (زیر 20 سال) یا خیلی بالا (بیش از 40 سال) باردار شوند، بیشتر دیده می شود. به بیان دیگر هر چه سن مادر بیشتر باشد، خطر بیماری بیشتر است.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده می باشد.