آرتروز یکی از آن بیماری های دژنراتیو است که به دلیل تخریب غضروف های مفاصل بروز می کند. غضروف استخوان ها را پوشانده و حرکت مفاصل را راحت می سازد. به این ترتیب اکثر افراد تصور می کنند برای جلوگیری از تخریب غضروف ها باید از حرکت مداوم مفاصل اجتناب کرد تا ساییدگی زودتر اتفاق نیافتد.
متاسفانه چنین تصوراتی باعث افزایش شدت و خطرات مربوط به تخریب غضروفی می شود، چون عدم تحرک مانع از تقویت غضروف ها شده و قدرت آنها را کاهش می دهد. باورهای نادرستی که در خصوص ساییدگی غضروف های مفاصل وجود دارد، باعث تاثیر منفی در روند درمان بیماری آرتروز می شود. در این مطلب سعی داریم در خصوص پنج باور رایج نادرست پیرامون تخریب غضروف ها صحبت کنیم.
باورهای غلط درباره بیماری آرتروز
تخریب غضروف ها مشکلی مربوط به سالمندی است
درست است که اکثر افراد با افزایش سن از مشکلاتی مانند
ساییدگی مفاصل و تخریب غضروف ها رنج می برند، اما با این حال نمی توان گفت که تنها
دلیل ابتلا به آرتروز افزایش سن و پیری است. واقعیت این است که آرتروز می تواند در
اثر عواملی که بدن را در معرض هر نوع بیماری دیگری قرار می دهد بروز کند.
تخریب غضروفی می تواند در اثر افت کیفیت بافت ها به دلیل فشار زیاد روی مفاصل و همچنین کمبود ویتامین و مواد معدنی بدن بروز کند. در نتیجه لازم است که از سنین جوانی به فکر سلامت غضروف ها و مفاصل بود. در غیر این صورت آرتروز می تواند در هر سنی فرد را مبتلا کند.
استراحت بهترین تسکین دهنده است
احتیاط کنید. درست است افرادی که از آرتروز رنج می برند، باید چند ساعت در روز
استراحت داشته باشند تا دردشان تسکین پیدا کند، اما معنی این حرف این نیست که
استراحت بهترین روش مقابله با این بیماری است. فراموش نکنید که عدم تحرک بدنی و
خانه نشینی علائم آرتروز را افزایش داده و درمان و مقابله با آن را دشوارتر می
سازد.
بر خلاف چنین باورهایی، محققان به این نتیجه رسیده اند که داشتن تحرک بدنی مناسب مانند پیاده روی می تواند خطر این بیماری را کاهش داده و به مقابله با آن کمک کند. این تاثیر بویژه در افرادی که شاخص توده ی بدنی پایینی دارند بیشتر است.
غضروف از سلول های زنده ای تشکیل شده است که باید توسط مایع سینوویال یا همان مایع بین مفصلی تغذیه شود. زمانی که تحرک بدنی دارید، فشار حاصل از این حرکات روی غضروف ها باعث می شود که این مایع راحت تر جریان داشته باشد و به این ترتیب سلول های غضروفی بهتر تغذیه می شوند و مواد مغذی مورد نیاز را دریافت می کنند. اما فقدان فعالیت بدنی و عدم جریان این مایع، به حساس و ضعیف شدن غضروف ها منجر می شود.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
حرف و حدیث درباره تنبیه کودکان زیاد است. بعضی والدین معتقدند به این دلیل کودکان امروز پرتوقع بار آمده آند که حتی یک تودهنی یا پشت دستی ساده نخورده اند. شما چه نظری دارید؟ به عنوان والد یک کودک گمان می کنید لازم است در برخی شرایط کودک را تنبیه کوچکی کنید و مثلا گوشش را بپیچانید؟ با عاطفه کیانی نژاد، کارشناس ارشد روان شناسی بالینی و مدرس دانشگاه در این رابطه گفت و کو کرده ایم.
اگر کودک حرف گوش کن می خواهید
تنبیه بدنی را فراموش نکنید
اصلا اینکه کودکمان را تنبیه کنیم یا نه، بستگی دارد به
اینکه هدفمان از تربیت کودک چیست. اگر بار آوردن کودکی حرف گوش کن است، تنبیه لازم
است. گرچه حتی ثابت شده این روش نیز موفقیت آمیز نخواهد بود و به دنبال نوعی
مکانیسم روانی، کودک آسیب پذیری خود را بالا می برد و بی تفاوت می شود.
تنبیه تنها باعث ترس کودک از شما و انجام دستورتان می شود اما در شرایطی که شما حضور نداشته باشید کودک باز هم رفتار اشتباه خودش را انجام خواهد داد. اگر هدف از تربیت، پرورش کودکی خوشحال، با عزت نفس و اعتماد به نفس بالا و مسئولیت پذیر است که بتواند احساسات و خشمش را کنترل کند، تنبیه در این نوع تربیت جای ندارد. به جای این که با ترس کودک را مجبور به کاری کنید، باید اخلاقیات را به او آموزش دهید.
تنبیه کردن به کودک حس حقارت و سرافکندگی می دهد
این نوع تنبیه ها به نظر ساده می رسند. شاید حتی درد هم
نداشته باشند اما به کودک حس بی ارزشی می دهند. به مرور وقتی این نوع تنبیه تکرار
شود، کودک احساس بی ارزشی، حقارت و سرافکندگی می کند و حس بی اعتمادی به جامعه و
انتقام در او شکل می گیرد. مهم تر از آن چون احساس بی ارزشی می کند، نمی تواند
انتخاب های درستی در آینده داشته باشد.
این موضوع به شخصیت کودک بستگی دارد. گاهی یک کودک حساس و آسیب پذیر نیست، عشق کافی از والدین گرفته و حال یک بار هم تنبیه شده است. این کودک در آینده مشکلی پیدا نمی کند اما گاهی یک کودک آسیب پذیر است و حتی یک بار تنبیه به یادش می ماند و این موضوع در آینده مساله ساز می شود.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
سرکه سیب علاوه بر کاربرد خوراکی که برای سالاد و غذا دارد، درمانی بسیار مؤثر برای سلامتی و زیبایی نیز محسوب می شود.
فواید سرکه سیب برای شادابی و زیبایی صورت
از بین بردن لکه های پوستی ناشی از افزایش سن
سرکه سیب ترکیبات قوی دارد که به دفع سلول های مرده کمک
می کند وظاهری شاداب تر و جوان تر به پوست می دهد. به جای محصولات گران قیمت که در
کوتاه مدت نیز تاثیر ندارند، سرکه سیب استفاده کنید.
آلفاهیدروکسی اسیدهای آن در کاهش پیری صورت بسیار مؤثر هستند. کافی است یک قاشق سرکه را در نصف لیوان آب رقیق کرده و پنبه ای را به آن آغشته کنید. پنبه را روی صورت که کاملا شسته شده است به مدت 30 دقیقه بگذارید. این کار را هر روز به مدت 6 هفته ادامه دهید.
کاهش آکنه و جوش های سیاه
سرکه می تواند
چربی های اضافی روی صورت را دفع کند و مانع از بروز جوش های سیاه شود. به علاوه،
اسید مالیک موجود در آن از ایجاد عفونت ناشی از جای زخم آکنه و جوش پیشگیری می
کند. همچنین منافذ پوست را محکم می کند و باعث تنفس صحیح پوست می شود. تعادل
بخشیدن سطح PH پوست نیز مانع
از چرب شدن زیاد پوست که عامل بروز آکنه است می شود.
تقویت کننده در دسترس پوست
یک قاشق سرکه را در دو فنجان آب رقیق کنید و پنبه ای را به آن آغشته نمایید. هر شب قبل از خواب
آن را روی پوست تمیز و خشک بمالید اما نشویید. نگران بوی سرکه نیز نباشید چون
بلافاصله از بین می رود. به این ترتیب پوست محکم تری خواهید داشت که جریان خون در
همه قسمت های صورت تحریک می شود.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – قدس آنلاین
تا به حال با آدم هایی مواجه شده اید که احساس کنید سر تا پای رفتار و گفتارشان اداست و انگار روی سن یک سالن نمایش بزرگ هستند و مدام دارند برای دیگران بازی می کنند یا اصلا جوری به نظر می رسند که انگار سرگرم بازی در بزرگترین نقش تاریخ هستند و اگر مرحوم اورسون ولز زنده بود باید جلوی اینها لنگ می انداخت؟!
شاید در برخورد با چنین افرادی تصور کنید که عامدانه و آگاهانه در حال این بازی هستند و قصدشان هم فریب دادن شماست که البته در مورد بعضی ها این قضیه صادق است اما عده دیگری هم هستند که انگار لابلای همین بازی هاست که زندگی می کنند و نفس می کشند و گویی این نمایش همه آن چیزی است که در زندگی شان دارند و اگر از آن بیرون انداخته شوند، اصلا زندگی برایشان بی معنی می شود.
این دسته از افراد درگیر یک اختلال روانشناختی به نام اختلال شخصیت نمایشی هستند که به خودی خود و با اخم و تخم و نصیحت و ... هم رفع نمی شود چون ریشه ماجرا به خیلی دورتر یعنی به دوران کودکی شان بازمی گردد و برای رفع این اختلال باید سفری به سال های بسیار دور کرد و ریشه اختلال را شناخت.
علل اصلی بروز اختلال شخصیت نمایشی
از دیدگاه طرح واره درمانی انسان به شش عامل برای پیشرفت
نیاز دارد که معمولا در کودکی به آنها پاسخ داده می شود:
· امنیت بنیادی
· ارتباط با دیگران
· خودگردانی
· عزت نفس
· خودبیانگری
· محدودیت واقع بینانه
(( مهارت ارتباط با دیگران )) و (( عزت نفس )) دو موضوعی است که در اختلال شخصیتی نمایشی تاثیر زیادی دارد.
ارتباط با دیگران
ما برای دست یافتن به این احساس که با دیگران در ارتباط و تعامل هستیم، به عشق،
توجه، احترام، درک شدن، مهربانی و همدلی نیاز داریم و باید آنها را از سوی خانواده
یا دوستان مان دریافت کنیم. از جمله پیامدهای اشکال در ارتباط گرفتن با دیگران این
است که شما همواره احساس تنهایی می کنید و نمی توانید از شر این احساس خلاص شوید.
حتی ممکن است حس کنید هیچ کس شناخت عمیق و کاملی از شما ندارد یا اهمیتی برای تان
قائل نیست.
عزت نفس
عزت نفس یعنی فرد خود را در زندگی شخصی، اجتماعی و شغلی اش ارزشمند می داند. این
احساس زمانی در ما شکل می گیرد که در کودکی مورد محبت و احترام خانواده، دوستان و
همشاگردی های مان واقع شده باشیم. در بهترین حالت ما باید کودکی مان را به نحوی
گذرانده باشیم که احساس عزت نفس در وجودمان تقویت شده باشد؛ در آن زمان باید احساس
می کردیم که دیگران دوست مان دارند، خانواده مان تحسین مان می کنند، مقبول دوستان
مان هستیم و در امر تحصیل موفق ایم. در واقع برای داشتن عزت نفس بالا ما باید
تعریف و تمجید دیگران را دریافت کنیم بدون اینکه از سوی آنها طرد شده یا بیش از حد
مورد انتقاد قرار بگیریم.
طرح واره های موثر در اختلال شخصیت نمایشی
سه طرح واره در اختلال شخصیتی نمایشی تاثیرگذار است که
شامل «محرومیت هیجانی»، «نقص و شرم» و «تاییدطلبی» است.
طرح واره محرومیت هیجانی
تشخیص تجربه محرومیت هیجانی دشوارتر از سایر طرح واره ها
است و اغلب حتی در افکار فرد نیز آشکار نمی شود زیرا این طرح واره در سنین بسیار
پایین - پیش از آنکه شما بتوانید حتی آن را در قالب کلمه بیان کنید –
ایجاد شده است.
تجربه شما از محرومیت هیجانی این است که احساس می کنید تا آخر عمر تنها می مانید. برخی چیزهای مشخص هرگز برای تان رنگ واقعیت به خود نمی گیرد، هیچ وقت کسی حرف هایتان را نمی شنود و شما در درک نمی کند. محرومیت هیجانی این احساس را در شما به وجود می آورد که جای چیزی خالی است؛ نوعی احساس خلأ.
شاید تصویری که به خوبی گویای این وضعیت باشد، تصویر کودکی فراموش شده است. محرومیت هیجانی همان چیزی است که کودک فراموش شده احساس می کند؛ یعنی تنهایی و بی کسی. محرومیت هیجانی، احساس گران و غم انگیزی است از اینکه فرد تا ابد تنها خواهد ماند و برای فرار از این تنهایی، فرد تمام تلاش خود را انجام می دهد تا همیشه در کانون توجه دیگران باشد.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – برترین ها
پیامدهای مصرف نامنظم قرص ضدبارداری
اگر هرروز قرص ضدبارداری را دریک ساعت خاص مصرف کنید احتمال
بارداری در شما بسیار کمتر است، چیزی حدود ۳ درصد. اما گاه سخت است خوردن قرص ضدبارداری را فراموش
نکنید، چه برسد به استفاده در همان ساعت. بنابراین با مصرف نامنظم و فراموش کردن
قرص ضدبارداری میزان تأثیر آن به ۹۱
درصد کاهش می‌یابد. شما باید راهی بیابید تا قرص را در هر روز در همان ساعت فراموش
نکنید.
تاثیر مصرف قرص ضدبارداری بر میل جنسی
برخی زنانی که از این قرص‌ها استفاده می‌کنند متوجه شده‌اند
میل جنسی آنها به دلیل از بین رفتن ترس از بارداری افزایش یافته است. از طرف دیگر
ممکن است قرص‌های ضدبارداری در برخی افراد سبب کاهش میل جنسی شود. یک دلیل آن می‌تواند
کاهش سطح هورمون تستوسترون باشد ( هورمونی که به عنوان سوخت رابطه‌ی جنسی در هر دو
مردان و زنان است ).
شما باید به بدن سه ماه زمان دهید تا خود را با قرص ضدبارداری جدید تطبیق دهد. بعد از آن اگر هنوز کاهش میل جنسی داشتید نزد پزشک بروید. البته عوامل دیگری مانند تأثیرات برخی داروها و استرس را نیز باید در نظر داشت.
قرص ضدبارداری و کاهش خطر ابتلا به سرطان
مصرف قرص برای ۵ سال یا بیشتر خطر سرطان تخمدان را ۵۰ درصد کاهش می‌دهد. قرص‌های کوتاه مدت
یا بلندمدت هردو احتمال سرطان اندومتریال را ۵۰ درصد کم می‌کنند. همچنین مصرف قرص با کاهش۱۸ درصدی سرطان روده در بین زنان همراه
است. علاوه بر تأثیر مثبت در پیشگیری از سرطان در زمان قاعدگی قرص‌های کنترل
بارداری زمان قاعدگی را کوتاه‌تر و درد و خونریزی آن را کمتر می‌کنند. همچنین سیکل
قاعدگی شما منظم تر می‌شود.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.