وابستگی وقتی اتفاق می افتد که ما به فرد دیگری اجازه می دهیم که روی رفتار و احساسات مان تاثیر بگذارد و ما را کنترل کند. در این حالت حاضریم هر کاری بکنیم تا توجه طرف مقابل را به دست بیاوریم و وضعیت برایمان جوری رقم می خورد که توجه آن شخص به خصوص را برای خودمان نوعی پاداش می دانیم و نیازهای او را برآورده می کنیم تا خودمان احساس خوبی پیدا کنیم.
زندگی با یک فرد وابسته وحشتناک است
وابستگی همیشه یک فرایند دونفره است و همیشه باید دو طرف ماجرا حاضر باشند تا این
فرایند شکل بگیرد و جلو برود. در واقع وقتی دو نفر به نحوی رفتار می کنند که انگار
با هم به یک شکل انسانی یا یک ساختار شخصیتی واحد رسیده اند، معنایش این است که
این افراد به هم وابسته شده اند.
افرادی که دچار وابستگی می شوند یا اساسا شخصیت های وابسته دارند همیشه با خودشان فکر می کنند که اگر طرف مقابل شان نباشد، آنها نمی توانند روی پای خودشان بایستند و از عهده امورات شان بر بیاید و یا در مقابل چالش های زندگی مقاومت کنند. این جمله را از افراد وابسته زیاد می شنویم که: (( اگر فلانی نباشد من می میرم )) یا (( بدون تو من هیچم ))
زندگی با یک فرد وابسته، کار وحشتناکی است. شاید در روزهای آشنایی یا نامزدی این وابستگی به چشمتان شیرین و دوست داشتنی بیاید اما در دراز مدت، زندگی با چنین فردی زیر یک سقف برایتان بسیار جانکاه و آزار دهنده خواهد شد. بنابراین باید وابسته ها را بشناسید و از آنها دور کنید.
ویژگی های شخصیتی افراد وابسته
افراد با هم متفاوت هستند و بر اساس الگوهای تربیتی، خانواده ای که در آن رشد کرده
اند و هزاران عامل دیگر، رفتارهای متفاوتی دارند، بنابراین نمی توان گفت فردی که
برای همه کار هایش منتظر تصمیم گیری پدر و مادر (یا دیگران) می ماند، دچار اختلال
شخصیتی خاصی است، اما شاید بتوان گفت این افراد شخصیت وابسته ای دارند و در مورد
همه چیز از غذا، رنگ و مدل لباسشان گرفته تا انتخاب همسر، هیچ نظری ندارند و همیشه
منتظرند تا والدینشان برایشان تصمیم بگیرند و این قضیه تا بعد از ازدواج هم ادامه
دارد.
· در تاریخچه زندگی آنها می توانید قطع ارتباط هایی را ببینید که بلافاصله با یک رابط دیگر جایگزین شده اند. چون این افراد به شدت از تنهایی و به حال خود رها شدن واهمه دارند.
· او همه تصمیم گیری ها را به شما محول می کند و سعی می کند پشت تصمیمات شما پنهان شود. حتی وقتی به رستوران می روید، انتخاب رستوران، انتخاب غذا و... را به شما می سپارد.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
مادرانی که نوزاد شیرخوار دارند و از شیر خود به کودکشان میدهند باید در انتخاب مواد غذایی و میزان آن دقت زیادی داشته باشند، زیرا هر چه میخورند بر میزان شیری که در سینههایشان تولید میشود تأثیر بسزایی خواهد داشت. در اینجا خوردنیهایی معرفی شدهاند که بهترین تأثیرگذاری را بر این روند دارند.
مواد غذایی مناسب برای افزایش شیر مادر
آب، مایع حیات
حیاتیترین، ارزانترین و تأثیرگذارترین خوردنی که میتواند به افزایش شیر تولید
در بدن کمک کند آب است. اگرچه آب، غذا محسوب نمیشود، اما تحقیقات پزشکی ثابت کرده
که بیشترین تأثیر را بر میزان شیر تولید شده در سینهها خواهد داشت. بر اساس یک
سری مطالعات جدید پزشکی، ۷۵
درصد آمریکاییها معمولا دچار کم آبی مزمن هستند.
اگرچه توصیه نمیشود که روزانه دهها لیوان آب نوشید، اما بدن یک فرد بالغ و به خصوص مادران شیرده روزانه به حدود ۸ لیوان آب نیاز دارد که بخش قابل توجهی از آن را باید مستقیما با مصرف آب تأمین کرد و البته بخشی از آن در غذایی که میخوریم وجود دارد. پس وقتی برنامه شیردادن به نوزاد را دارید حتما یک بطری آب همراه با خود داشته باشید. هیچگاه درحالی که حتی اندکی احساس تشنگی میکنید شیر دادن به نوزاد را آغاز نکنید.
سیر، دوای هفتاد درد
بدون شک یکی از مؤثرترین سبزیجات برای حفظ سلامت و تندرستی سیر است. این گیاه
ارزشمند در سراسر دنیا به عنوان یکی از اصلیترین مواد اولیه در تهیه انواع غذاها
به کار گرفته میشود و وقتی صحبت از دوران بارداری میشود، بیش از هر زمان دیگری
ارزش خود را نشان میدهد. سیر نه تنها مزه دلانگیزی به غذاهای مختلف میدهد و
موجب میشود تا با میل و اشتیاق بیشتری آنها را بخوریم، بلکه تأثیر مثبتی بر
فرآیند تولید شیر در سینهها دارد.
از قرنها پیش سیر به عنوان گیاهی ارزشمند در تغذیه مادران تازه صاحب فرزند شده استفاده میشود. البته شاید برخی افراد به دلیل بوی خاص سیر، تمایلی زیادی به خوردن این سبزیجات مفید نداشته باشند. به همین دلیل مصرف قرص سیر توصیه میشود. این قرصها هیچگونه بوی خاصی ندارند.
آجیل و مغزیجات
در میان تمامی مغزیجات، بادام بیشترین تأثیر را بر
افزایش تولید شیر در سینهها دارد. پس به مادرانی که به تازگی صاحب فرزند شدهاند
و نگران آن هستند که بدنشان شیر کمی تولید میکند توصیه میشود، هر روز مقداری
آجیل حاوی مغزیجات مصرف کنند که در میان آنها باید بادام نیز وجود داشته باشد. این
میوه نه تنها حاوی چربیهای مفید برای بدن است، بلکه به عنوان منبع غذایی غنی از
آنتیاکسیدانها نیز به شمار میآید.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – نی نی سایت
بی اشتهایی بچه ها یا کم غذا خوردن آنها همیشه یکی از دغدغه های اصلی مادران است. بسیاری از بچه ها بدغذا هستند و از همه انواع غذاها نمی خورند تا ریزمغذی های مورد نیاز بدنشان تامین شود. به همین دلیل همیشه مادران دنبال راهی هستند که بچه شان بیشتر غذا بخورد و وقتی راهی پیدا می کنند که اشتهای بچه بیشتر می شود کلی از نگرانی های آنها برطرف می شود.
بی اشتهایی ممکن است ناشی از یک بیماری باشد که تشخیص آن با پزشک است. یکی از عوامل کم اشتهایی، کم خونی و فقر آهن است. همچنین کمبود روی و ویتامین تشخیص آن با پزشک است. یکی از عوامل کم اشتهایی، کم خونی و فقر آهن است. همچنین کمبود روی و ویتامین D3نیز می تواند باعث کم اشتهایی در کودکان شود.
بی اشتهایی ممکن است ناشی از عفونت یا حتی دندان درآوردن یا اسهال و حتی تب نیز باشد. نکته مهم تر اینکه میزان اشتها به عوامل ژنتیکی نیز بستگی دارد، در نتیجه نباید کودک را با بچه های دیگر در این زمینه مقایسه کرد.
در این مطلب عملکرد داروهای اشتهاآور را بررسی می کنیم و اینکه مصرف این دارو برای چه بچه هایی لازم و برای چه بچه هایی خطرناک است؟ دکتر نوشین محمدحسینی به این پرسش پاسخ می دهد که بی اشتهایی کودک ناشی از چه مشکل هایی می تواند باشد؟
داروهای اشتهاآور چگونه باعث افزایش اشتها می شوند؟
یکی از راه های افزایش اشتهای کودک استفاده از داروهای
اشتهاآور است که این روزها هم انواع شیمیایی و هم گیاهی و طبیعی آن در بازار وجود
دارد. گاهی بیقراری مادر از بی اشتهایی بچه به اینجا ختم می شود که او را نزد
پزشکان متعدد می برد و آنها نیز برایش شربت اشتها تجویز می کنند ولی برخی مادران
با توصیه اطرافیان خودسرانه داروهای افزایش اشتها برای کودک تهیه می کنند.
داروهای اشتهاآور معمولا یک آنتی هیستامین هستند که یکی از عوارض آن تاثیر بر اشتهاست. یکی از معروف ترین و مهم ترین داروهای اشتهاآور سیپروهپتادین است که به عنوان یک داروی آنتی هیستامین و ضدآلرژی امروزه در درمان برخی آلرژی های غذایی، آلرژی های مداوم فصلی، آلرژی های مرتبط با خون و پلاسما، آلرژی های خفیف پوستی و برخی درمان های پوست تجویز می شود. از عوارض این دارو در برخی موارد افزایش اشتهاست.
نحوه مصرف داروهای اشتهاآور گیاهی
داروهای گیاهی اشتهاآور که عمدتا در کودکان مورد استفاده
قرار می گیرند، معمولا عصاره ای از گیاهان یا میوه هاست؛ مانند عصاره انار که
تاثیر سوئی روی کودک ندارد و عملکردش مثل این است که شما یک ماده ترش به کودکتان
بدهید که قطعا بعد از آن بچه احساس گرسنگی می کند.
تصور کنید شما کی لیوان آب انار بخورید یا رب انار را خالی مصرف کنید، مسلما بعد از آن ضعف می کنید و نیاز دارید یک ماده خوراکی بخورید تا ضعفتان برطرف شود. عملکرد این داروها نیز به همین صورت است.
ممنوعیت مصرف داروهای اشتهاآور در کودکان زیر 2 سال
مصرف زیاد این دارو در کودکان می تواند منجر به توهم،
مشکل های قلبی و ریوی و حتی مرگ شود. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مصرف این دارو را در کودکان زیر 2 سال
مطلقا ممنوع اعلام کرده است. در کودکان بین 2 تا 4 سال هم به دلیل احتمال ایجاد
مسمومیت مصرف دارو پیشنهاد نشده و در کودکان بالای 4 سال مصرف این دارو تحت نظر
پزشک و برای مدت کوتاه بلامانع است.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
هیچ اندازه استانداردی برای قد وجود ندارد که بتوان آن را بی نقص و عالی در نظر گرفت، چرا که مشخص شده است اگر چند سانتیمتر بلندتر باشید، خطر برخی بیماریها در شما کاهش می یابد، اما احتمال برخی دیگر افزایش می یابد. در اینجا بیشتر با اهمیت کوتاهی یا بلندی قد در سلامتی آشنا می شوید.
مزایای قد بلند برای سلامتی انسان
قلب شما سالمتر است
زنانی که ۱۷۲
سانتیمتر قد دارند، ۲۸
درصد کمتر از زنانی که ۱۵۹
سانتیمتر قد دارند، در خطر ابتلا به بیماری قلبی قرار دارند. محققان دریافتند، در
حقیقت به ازای هر ۷,۵
سانتیمتر قد بلندتر از فرد دیگری از همان جنسیت، خطر بیماری قلبی حدود ۱۴ درصد کمتر است.
اگر چه بلند قد بودن باعث نمیشود سیگار کشیدن و مصرف غذاهای بی ارزش برایتان بی خطر باشد، اما تا حدی از بیماری های قلبی محافظت مینماید. ژن مرتبط با کوتاهی قد، خطر بالا بودن میزان کلسترول ال دی ال را افزایش می دهد.
ذهنتان سالم می ماند
طبق تحقیقات مقدماتی دانشکده پزشکی دانشگاه ادینبرگ، زنانی که ۱۶۹ سانتیمتر قد دارند، نسبت به زنانی که ۱۵۴,۵ سانتیمتر قد دارند، حدود ۵۰ درصد کمتر در خطر مرگ ناشی از زوال
عقل قرار دارند. دانشمندان معتقدند، فاکتورهایی که در قد کوتاه نقش دارند
(بیماریهای کودکی، استرس و تغذیه ضعیف) ریشه این افزایش خطر هستند نه ژنتیک.
بارداری و زایمان آسانتر است
طبق مطالعه ای در دانشگاه نیویورک سیتی که شامل بیش از ۲۲۰۰۰۰ زن باردار بود، مشخص شد زنانی
که ۱۶۷
سانتیمتر قد دارند، ۱۸
تا ۵۹ درصد کمتر از
زنانی که ۱۵۷
سانتیمتر قد دارند، احتمال دارد که دچار دیابت بارداری شوند. محققان مشاهده کرده
اند که ژنهای مربوط به قد بر تحمل گلوکز تاثیر گذار است، اما علت دقیق آن را
نمیدانند. خبر خوب دیگر برای زنانی که قد متوسط یا بلند دارند این است که، مطالعه
ای در تایلند نشان داد زنانی که ۱۵۴,۵
سانتیمتر یا بیشتر قد دارند، خطر سزارین در آنها کمتر است.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
بخاطر دارم روزی به باشگاه رفتم و فردی را دیدم که وزنه میزد. غروب همان روز که دوباره برای تمرین هوازی به باشگاه بازگشتم، مجددا همان شخص را دیدم که پس از گذشت ۸ ساعت، همچنان با همان لباس صبحش در حال تمرین با وزنه بود. انگیزه چنین شخصی قابل تحسین است، اما باید بداند که با اینکار از پا در خواهد آمد و پیش از اینکه هیچ پیشرفتی کند، از حرکت باز خواهد ایستاد. حتی اگر او به خانه رفته بوده است و حالا مثل من دوباره به باشگاه بازگشته، اما باز هم کار اشتباهی مرتکب شده است.
برای حداکثر عضلهسازی، بین تمرینات چند روز استراحت کنیم؟
خیلیها این موضوع را درک نمیکنند، اما عضلات شما در باشگاه رشد نمیکنند. بلکه
آنها در خانه، زمانی که در حال استراحت، خوردن غذا یا لم دادن روی کاناپه هستید
رشد میکنند. در
واقع، نباید بیش از ۴۰
دقیقه در روز برای تمرین با وزنه در باشگاه وقت بگذارید. همچنین نباید در یک روز
بیش از یک تا دو گروه عضلانی را تمرین دهید.
مثلا، میتوانید یک روز را صرف تمرین سینه و جلو بازویتان کنید، و روز بعدش به سراغ پا و سرشانه بروید. ایدهآل این است که اجازه دهید یک گروه عضلانی، پس از تمرین برای یک هفته استراحت کند. اما مثلا از آنجایی که عضلات شکم سریعتر ریکاور میشوند، میتوانید دو بار در هفته تمرینشان دهید، اما حداقل با ۲ یا ۳ روز فاصله بین هر تمرین.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – مجله تناسب اندام