رابطه دوستی معمولا زمانی شکل می گیرد که ما کسی را ملاقات می کنیم و حس می کنیم در رفتارهایی با ما اشتراک دارد. اما وقتی ویژگی های مشترک بنا به شرایط تغییر می کنند و وقتی خود را در شرایطی می بینیم که به کل با زندگی دوست مان متفاوت است، سرانجام این دوستی چه می شود؟ آیا در این شرایط ادامه دوستی ممکن است؟
آیا می توان با کسی که در شرایط متفاوتی از ما قرار
دارد رفاقت کرد؟
چرا که نه! اگرچه شانس باقی ماندن یک رابطه بعد از تغییر شرایط زندگی به این بستگی
دارد که اساسا از اول چگونه شکل گرفته است. اینکه آیا شما میهمانی رفتن با دوست
تان را دوست دارید؟ یا خرید کردن و درست کردن ناخن های تان را چه طور؟ یا اصلا
زندگی آن آدم برای شما اهمیت دارد؟
احساس و تفکراتش چه؟ به راستی دلیل دوستی تان چیست؟ آیا رفاقت شما با چنین فردی به این خاطر است که او در همه چیز با شما همراه است یا شخص او و زندگی اش است که برای تان اهمیت دارد؟ اگر او به اصطلاح «رفیق پایه» شما در هر شرایطی است، وقتی که این همراه بودن کم رنگ شود، رابطه تان به راحتی از بین می رود، چون او دیگر نمی تواند مثل گذشته در همه کارها کنار شما باشد.
ویژگی های یک دوستی پایدار و باثبات
دوستی حاصل یک تلاش دوطرفه است
درست مثل یک خیابان دوطرفه. اگر در یک رابطه دوستانه فقط یک طرف آن برای حفظ دوستی
تلاش کند همیشه یک حس دافعه و ناامنی در رابطه وجود خواهد داشت. البته که به نظر
نمی آید اسم این رابطه را بتوان دوستی گذاشت. این طور نیست؟
دوستی، شکیبایی می خواهد
اغلب اوقات، وقتی تحول بزرگی مثل بچه دار شدن در زندگی کسی رخ می دهد تقریبا همه
چیز در زندگی او تحت تاثیر آن واقعه قرار می گیرد. خستگی، اضطراب و استرس و تمرکز
روی مسیر جدیدی از زندگی بیش از هر زمان دیگری برای او وجود دارد. اگر شما با چنین
شخصی در زندگی دوست هستید، صبور باشید شاید درک نکنید اما او دارد برای بقا می
جنگند! و شاید نتواند مثل شما روی رابطه انرژی و وقت بگذارد اما این را بدانید که
این موضوع گذرا و موقتی است.
صبر کنید و او را حتی بیش تر از گذشته دوست داشته باشید. اگر زمان گذشت و رابطه درست نشد، آن وقت بروید و با او درباره این مساله صحبت کنید و اگر بعد از صحبت، شرایط بهتر نشد آن وقت شاید بتوانید بگویید که این دوستی دیگر مثل گذشته نیست و از بین رفته است.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
آموزش شنا و آب بازی در استخر یکی از آن دسته اقدامات مهمی است که اگرچه موجب نشاط کودک و والدینش می‌شود، اما واقعیت است که آنها درباره نحوه آشنا کردن اصولی کودک با آب و محیط‌هایی همچون استخر اطلاعات زیادی ندارند. در این گزارش به بیان هر آنچه که در خصوص آشنا کردن کودکان با شنا و محیط‌های آبی نیاز دارید پرداخته‌ایم.
در فرآیند آموزش شنا به کودکان و به ویژه کودکان نوپا ممکن است سؤالات زیادی به ذهن والدین خطور کند. آنها از خود می‌پرسند که آیا می‌توان کودک نوپایی که هنوز پوشک می‌شود را در استخرهای کوچک خانگی قرار داد؟ آیا می‌توان کودکی را که دست یا پایش گچ گرفته شده را به استخر برد؟ (با درنظر گرفتن این نکته که پوشش محافظتی مخصوص نیز بر روی عضو گچ گرفته شده کشیده شده است)
آیا می‌توان کودک را درحالی که گوش‌گیر در گوش‌هایش قرار داده به داخل استخر برد؟ و آیا امکان بیمار شدن کودک در اثر باکتری‌های موجود در آب استخر وجود دارد؟ این‌ها از جمله سؤالاتی است که معمولا والدین برای آموزش شنا و آشنا کردن کودک با محیط‌های آبی مطرح می‌کنند.
چند نکته درباره شنا کردن کودکان در استخر
هر از گاهی کودک را از آب خارج کرده و پوشکش را بررسی
کنید
یادتان باشد که شلوارهای مخصوص شنا یا پوشکهایی که برای این منظور وجود دارد دافع
آب بوده و به خوبی به قسمتهای فوقانی نیم تنه پایینی کودک می چسبند اما واقعیت این
است که ضد آب نیستند. پس اگر مدفوع کودک در حین آب بازی از او خارج شود به احتمال
فراوان به بیرون از شلوار یا پوشک نشت کرده و در نتیجه آب استخر آلوده می‌شود.
از آن گذشته یک پوشک خشک ممکن است آلوده به میکروب‌های عامل اسهال باشند که در صورت قرار گرفتن در محیط‌های آبی از جمله استخر، آب آن را آلوده می‌کند و این می‌تواند برای سلامت کودک بسیار مخاطره‌انگیز باشد. این شرایط برای آن دسته از افرادی که سیستم ایمنی بدنی چندان قوی ندارند خطرناک‌تر خواهد بود.
ریخته شدن ادرار در آب استخر در مقایسه با نشت مدفوع در این محیط به مراتب خطرات کمتری به همراه دارد. با این حال نمی‌توان به درستی تشخیص داد که کودکی که در استخر قرار داشته و پوشک شده است چه موقع ادرار می‌کند یا چه زمان مدفوع. بهترین کار این است که هر از گاهی کودک را از آب خارج کرده و پوشکش را بررسی کنید. همچنین نباید کودکی که دچار اسهال شده را به داخل استخر یا هر محیط آبی دیگری برد.
عوارض و خطرات احتمالی خوردن آب استخر توسط کودک
اینکه کودک در روزهای نخست آشنایی با محیط هایی همچون استخر، آب قورت دهد اتفاقی
طبیعی است که در دفعات اول ممکن است موجب نگرانی والدین هم شود. اما نگران نباشید
چون خوردن مقدار کمی از آب استخر خطری برای سلامت کودک به همراه ندارد اما اگر این
روند بیشتر شده و کودک آب زیادی بخورد، ممکن است خطراتی برای سلامتی‌اش ایجاد شده
و حتی بیمار شود. به کودک آموزش دهید که پس از هر بار خوردن آب استخر، آن را تا می‌توان
بیرون برگرداند.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – نی نی سایت
صبح که از خواب بیدار می شوید ، احساس سنگینی و سیری و نفخ و ورم می کنید. از این تعجب می کنید که چه چیزی در شام دیشب میل کرده اید. شما رژیم غذایی خود را محدود کرده اید ولی هنوز نمی دانید که چه چیزهایی باید بخورید تا بهتر شوید. اگر می خواهید برای مهمانی فردا شلوار جین تنگ یا پیراهن چسبان مجلسیتان را بپوشید باید غذاهای مناسبی برای بستر روده های خود فراهم کنید.
علم جدید نقش مهم باکتری های روده برای اینکه در ناحیه شکمی چه حسی داشته باشید را به اثبات رسانده است و اینکه شما می توانید در عرض یک روز با روش غذا خوردنتان بستر باکتریایی روده را تغییر دهید.
7 گام برای غلبه بر نفخ و پف صبحگاهی
صبح ناشتا یک لیوان آب با دمای اتاق با کمی آب لیموی تازه
میل کنید
یک لیوان آب با آب لیموی تازه شگردیست که در اسپا های خیلی با کلاس استفاده می شود
. نوشیدن ناشتای آب لیمو در صبح باعث می شود که سیستم گوارشتان تمام روز به راحتی
کار کند . لیمودر آن واحد هم پاکسازی کننده و قلیایی کننده ( در برابر اسید معده
لیمو خاصیت قلیایی دارد ) است . پس اسپا را به خانه خود بیاورید و نوشیدن آب و
آبلیموی ناشتا را فراموش نکنید .
روزتان را با یک اسموتی پروتیینی برای صبحانه شارژ
کنید
به عنوان اولین خوراکی در صبح شما دوست ندارید که به سسیتم گوارش تان فشار بیاورید
. چون تاخیر و کندی در کار سیستم گوارش خود را به صورت نفخ و ورم ناحیه شکم نشان
می دهد . بسیاری از پودر های پروتیینی موجود حاوی کشک یا ماده پنیری نفاخ هستند .
به جای آن از یک منبع غیر حساسیت زای پروتیین مثل نخود فرنگی یا شاهدانه استفاده
کنید . اسموتی تهیه شده فشار بسیار کمتری به سیستم گوارش شما می آورند چون مخلوط
کن قسمت زیادی از کار هضم را برای شما انجام می دهد.
میان وعده صبحگاهی پریبیوتیک میل کنید
پریبیوتیک ها کربوهیدرات های غیر قابل هضمی هستند که غذای بستر باکتری پروبیوتیک
سلامت می باشند . پریبیوتیک ها بستر میکروبی مناسب در سیستم گوارش شما ایجاد کرده
اشتهای شما را تنظیم می کند . پریبیوتیک ها همچنین در غذاهای حاوی فیبر های محلول
وجود دارند . این ها فیبرهایی هستند که با جذب آب ، ماده ژلاتینی در سطح روده
ایجاد می کنند که باعث ایجاد حس سیری کرده جلوی نفخ را می گیرد.
اما دقت کنید که از ابتدا با مقادیر کم فیبر های محلول و مقادیر زیاد آب شروع کنید و میزان استفاده را کم کم افزایش دهید . زیرا شروع مصرف با مقادیر زیاد فیبر های محلول نیز می تواند در شما ایجاد نفخ و ورم نماید . بهترین راه بدست آوردن پریبیوتیک از طریق تغذیه می باشد . بهترین منابع پریبیوتیک آرتیشو یا همان تره فرنگی و گیاه قاصدک می باشد و در سیب ، موز ، پیاز ، سیر ، مار چوبه و آجیل موجود می باشد .
75 درصد بشقاب ناهارتان را از سبزیجات حاوی
فیبر پر کنید
بیشتر بشقاب ناهارتان را از سبزیجات حاوی فیبر های ضد نفخ غیر محلول پر کنید. به
این فیبر ها غیر محلول گفته می شود چون مثل فیبر های محلول آب جذب نمی کنند . شما
به این نوع غذا ها نیاز دارید چون حجیم هستند و به غذا ها فشار می آورند که راحت
تر و سریعتر دفع شوند و مانع از نفخ و ورم در شما گردند . این فیبر ها در سبزیجات
با برگ سبز تیره، هویج، خیار، بروکلی، آجیل و دانه های خوراکی یافت می شوند.
متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – خانواده ایرانی
وقتی وارد باشگاه می‌شوم، همیشه می‌توانم تعداد زیادی از ورزشکاران را ببینم که همان‌جوری به‌نظر می آیند که سال گذشته بودند، با همان اندازه از وزنه‌ها. اما هر روز هم آنجا هستند، عرق می‌ریزند و به سختی تمرینات بدنسازی را انجام می دهند. حتی پروتئین شِیک‌شان را هم فوراً بعد از تمرینات در اتاق رختکن سرمی‌کشند. اما هیچ پیشرفت قابل توجهی ندارند.
جای تأسف دارد که مصرانه می‌خواهند قوی‌تر و تنومندتر هم بشوند. آنها تمام سعی‌شان را می‌کنند، اما نتیجه‌ای نمی‌گیرند. حقیقت این مسئله اینجاست که بیشتر از۹۰ درصد از مردان، حتی تا حدودی هم به توان و امکان ژنتیکی‌شان برای عضله سازی دست پیدا نمی‌کنند. بله، من در مورد آن‌هایی صحبت می‌کنم که با هدف عضله سازی تمرینات بدنسازی انجام می دهند.
یکی از دلایلی که این ورزشکاران، در تمرینات بدنسازی با شکست مواجه می‌شوند این است آنها مجلات و وبسایت‌های زیادی در مورد بدنسازی را مرور می‌کنند که هدف اصلی‌شان بیشتر، فروش مکمل‌ها و برنامه‌های تمرینی است تا کمک واقعی به افراد برای ارتقاء بدن‌شان.
نتیجه این می‌شود که در همه جا پیگیر رژیم‌ها و برنامه‌های تمرینی بی‌فایده‌ای هستند که آنها را به جایی نمی‌رساند، غیر از اینکه سرشان را به دیوار ناکامی و فرسودگی بکوبد. در این مطلب ۷ مورد از رایج‌ترین اشتباهات تمرینات بدنسازی به منظور عضله سازی را به همراه توصیه‌های فوری برای اصلاح آنها ارائه می کنیم.
7 اشتباه در انجام تمرینات بدنسازی
انجام ندادن این چهار تمرین
در مورد خود تمرینات باید گفت که همه آنها یکسان به‌وجود نیامده‌اند. تقریباً
هر تمرینی می‌تواند در یکی از این دو قسمت قرار بگیرد: حرکات تنها و حرکات ترکیبی.
حرکات تنها، فقط یک گروه عضلانی را مورد هدف قرار داده در حالی‌که تمرینات ترکیبی،
همزمان چند گروه عضلانی را هدف می‌گیرند.
برای مثال، تمرینات عضلات دوسر، تنها هدف‌شان، عضلات دو سر است، اما بالا کشیدن با مثلاً بارفیکس، عضلات دوسر و پشت و کمرتان را مورد هدف دارد. به همین علت، شما می‌توانید با حرکات ترکیبی، وزنه‌های سنگین‌تری را بردارید و همان‌طور که در شماره یک توضیح دادیم، زدن وزنه‌های سنگین‌تر، همان چیزی است که در نهایت باعث ایجاد بافت‌های عضلانی جدید در بدن می‌شود. اگر هدف‌تان قوی‌تر شدن است، این چهار تمرین ترکیبی را انجام دهید، عضلات‌تان شروع به رشد خواهند کرد:
ترکیب این حرکات باهم، روی هر عضله‌ای در بدن‌تان کار می‌کند و همچنین در الگوهای حرکات عملی، ایجاد قدرت می‌نماید، به همین دلیل جزو تمرینات اصلی ورزشکاران حرفه‌ای محسوب می‌شوند. بنابراین از این تمرینات غافل نشوید.
زدن وزنه‌هایی که به اندازه کافی سنگین نیستند
وقتی قرار است عضله بسازید، مهم‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که
قوی‌تر شوید. وقتی خودتان را وادار به باشگاه رفتن و زدن وزنه‌های سنگین و سنگین‌تر
می‌کنید، بدن‌تان هم مجبور می‌شود خودش را تطبیق دهد.
هربار که وزنه‌ای سنگین‌تر از دفعه پیش را برمی‌دارید، بدن‌تان در معرض محرکی قوی‌تر از آنچه که دفعه پیش با آن مواجه بود، قرار می‌گیرد و فقط با تولید کردن بافت عضلانی جدید می‌تواند به این محرک پاسخ داده و خودش را با تقاضاهای جدید سازگار و همراه کند. اما اگر خودتان را مجبور به قوی‌تر شدن نکنید، بدن‌تان هم دلیلی برای وفق دادن نخواهد داشت.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
اگر می خواهید نتیجه دلخواه را از کرم ببینید لازم است تا به طور منظم از آنها استفاده کنید تا پوست مجددا خشک نشود. پاها نقش مهمی در زندگی دارند و همه ما به محض بیدار شدن از خواب با حرکات روزمره از آنها استفاده می کنیم. از آنجا که این اندام های بدن با آلاینده های محیطی در تماس است، تعجبی ندارد اگر پوست پاها خشک، ضخیم، نازیبا و دردناک شود.
کرم های خانگی مناسب برای رفع ترک پا
اگر توجه کافی به سلامت و بهداشت پاها نداشته باشیم و از
کفش های نامناسب استفاده کنیم، میخچه و ترک های عمیق پوستی شایع ترین مشکلات در
این اندام ها هستند. اما
خوشبختانه بسیاری از مواد طبیعی هستند که به عنوان درمانی مناسب استفاده می شوند و
می توانند با این بیماری ها مقابله کنند.
کرم خانگی موز و لیمو
کنار هم بودن موز و لیمو ترکیبی می سازد که خواص ضد باکتریایی و مرطوب کنندگی
دارد. موز حاوی ویتامین ها و آنتی اکسیدان هاست که به ترمیم پوست آسیب دیده و از
بین رفتن سلول های مرده کمک می کند. از طرفی، لیمو نیز داروی قابض طبیعی و ضد
باکتری است که از پوست محافظت کرده و مانع از بروز قارچ و عفونت می شود.
برای تهیه این کرم یک عدد موز رسیده را له کنید تا به شکل پوره در آید و سپس با آب نصف لیمو مخلوط کنید. کرم را روی پاشنه پا بمالید و بگذارید نیم ساعت بماند. بعد پاها را با آب ولرم بشویید. این کار را حداقل 3 بار در هفته انجام دهید.
متن کامل این مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.
منبع: نوآورد – قدس آنلاین