چگونه با مشکلات روحی ناشی از سرطان سینه مقابله کنیم؟

فرض می کنیم که قبلا با تشخیص، درمان و شاید عود سرطان سینه دست و پنجه نرم کرده اید و حالا پزشکان به ما گفته اند که سرطان ما پیشروی کرده است (به مرحله 4 رسیده است) یا سرطان در این مرحله به درمان پاسخ نداده و گزینه های درمان دیگر کارآمد نیستند؛ ما احتمالا هرچند که متوجه مفهوم خبر می شویم اما شنیدن آن برای خود و عزیزانمان آزاردهنده است.

اغلب باور یا پذیرفتن آن در ابتدا بسیار سخت می باشد. داشتن سرطان سینه پیشرفته می تواند اضطراب و بی اعتمادی به زندگی را به همراه خود بیاورد. اما برخی افراد مبتلا به این نوع سرطان بیش از آنچه انتظار می رود زنده می مانند. به خاطر داشته باشید شما هنوز مسئول انتخاب ها و کنش هایتان هستید.

داشتن یک سرطان پیشرفته می تواند زمانی برای رشد فردی و حتی پلی برای فرصت های بعدی باشد. بیشتر افراد معتقدند وقتی فهمیدند که سرطانشان به جای بهبودی، پیشروی کرده است، مشاهده زندگی از یک زاویه جدید را آغاز کردند و به بیشترین اهمیت یک روزشان پی بردند. ممکن است حتی مطالعه این متن برایتان سخت باشد.

ممکن است کنار آمدن با احساسات لحظه ای تان دشوار باشد یا اینکه زندگی کردن در یک مسیر متفاوت از آنچه امیدش را داشتید غم انگیز باشد. منفی بافی در بیشتر مواقع طبیعی به نظر می رسد؛ پس از این شما فراز و نشیب هایی خواهید داشت امیدواریم این متن به شما کمک کند تا جایی که می توانید بر خود مسلط باشید و باقی زندگی خود را غنی و رضایت بخش سازید.

احساسات و اندیشه های رایج در میان مبتلایان به سرطان

احساس شکست خوردگی
خانم ها وقتی برای اولین بار می فهمند که سرطان دارند ممکن است زندگی را غیرقابل کنترل و پیش بینی بیابند و حس درماندگی، ناتوانی و شکست کنند.

حتی اگر کنترل نداشتن بر زندگی را حس کردید، راه هایی وجود دارد که دوباره به زندگی تان نظم دهید. تلاش کنید تا هرچه بیشتر در مورد سرطان خود بیاموزید. افراد کاری بودن، احساس بهتری دارند مانند یادگیری موسیقی، آشپزی، هنرهای دستی و...

خشم
افراد سرطانی اغلب احساس خشم می کنند. این طبیعی است که بپرسیم: چرا من؟ و از سرطان عصبانی باشیم یا از عوامل مسئول مراقبت های سلامت از دوستان سالم و حتی افراد محبوبتان، حس خشم و برافروختگی داشته باشید و اگر مذهبی باشیم حتی ممکن است از خدا نیز خشمگین باشید.

خشم معمولا با احساساتی نظیر ترس، وحشت، ناکامی، اضطراب و ناامیدی توأم می شود. اگر احساس خشم کردید، مجبور نیستید تظاهر کنید که همه چیز خوب است. خشم می تواند مفید باشد چرا که به ما انگیزه برای اقدام کردن می دهد. بهتر است در مورد خشمتان با خانواده، دوستان یا یک مشاور صحبت کنید.

ترس و نگرانی
شنیدن خبر ابتلا به سرطان ترسناک است و شاید برای زنان، ترسناک تر. مسائل زیر اغلب نگران کننده اند: سر کردن با درد و رنج به دلیل سرطان یا درمان آن، حس مریض بودن یا متفاوت به نظر رسیدن، پرداختن صورت حساب های درمانی، ماندن در شغل خود، ترس از مردن و...

برخی ترس ها در مورد سرطان برمبنای داستان ها، شایعات و اطلاعات غلط ایجاد می شوند و بیشتر خانم ها وقتی از حقایق و واقعیت ها آگاه می شوند حس بهتری دارند لذا بیشتر بیاموزید و عضو فعال درمان خود باشید.

ناراحتی و افسردگی
بسیاری از خانم ها احساس می کنند سلامتی و زندگی قبل از سرطانشان دیگر از دست رفته است. حتی پس از خاتمه درمان نیز ممکن است همچنان احساس ناراحتی کنید که این یک پاسخ عادی به هر بیماری جدی است و برای عبور از آن، گذشت زمان نیاز است. ممکن است غمگین باشید، انرژی خیلی کمی داشته باشید، احساس خستگی کنید و بی اشتها شوید.

به یاد داشته باشید که احساسات توأم با رنج ممکن است هرگز بهتر نشوند و به شکل روزمره درآیند. در اینجا با وضعیت به نام افسردگی مواجه می شویم که نیاز به دارودرمانی و روان درمانی و مشورت با پزشک دارد.

استرس و اضطراب
در حین و پس از درمان، این طبیعی است که شما در مورد تمام تغییرات زندگی که تجربه شان کرده اید استرس داشته باشید، اما استرس زیاد می تواند جسم شما را از روند معالجه و بهبودی مناسب دور کند. مهم این است که شما راه هایی را برای مهار استرس بیابید نه آنکه مغلوب آن شوید.

احساس گناه
اگر احساس گناه می کنید، بدانید که بسیاری از افراد مبتلا این احساس را دارند. ممکن است خودتان را سرزنش کنید از اینکه افراد مورد علاقه تان را آزرده اید یا نگران این باشید که بار اضافی بر دوش آن ها هستید یا به افراد سالم حسادت کنید و از این احساس خود نیز خجالت بکشید. حتی ممکن است خودتان را برای انتخاب هایتان در زندگی (که فکر می کنید) شما را به سمت سرطان سوق داده است را سرزنش کنید.

به خاطر داشته باشید که درمان از شما شکست خورد، شما مغلوب آن نشدید. احساس گناه کمکی به ما نمی کند پس هر کار اشتباهی که فکر می کنید در گذشته انجام داده اید را رها کنید، خود را ببخشید و بر چیزهای باارزش زندگی تان تمرکز کنید.

احساس تنهایی و فاصله گرفتن از دیگران
افراد سرطانی اغلب احساس تنهایی و فاصله گرفتن از دیگران می کنند. ممکن است خود شما احساس کنید آنقدر بیمارید که نمی توانید در سرگرمی های و فعالیت های لذت بخش شرکت کنید یا گاهی اوقات، حتی وقتی که با افراد مورد علاقه تان هستید، حس می کنید هیچ کس درکتان نمی کند، شبکه حمایتی خود را از دست داده اید یا به شما کمتر توجه می شود. این احساس طبیعی و رایج است پس به طرق گوناگون مجددا جویای حمایت های هیجانی باشید.

روش های مقابله با احساسات ناخوشایند ناشی از ابتلا به سرطان

امید به بهبود
دلایل زیادی برای امیدواری وجود دارد. میلیون ها نفر سرطان سینه دارند و امروز زنده اند. شانس بقای شما با وجود سرطان و زندگی کردن پس از آن نسبت به گذشته خیلی بیشتر شده است پس برای کارهای روزمره تان، برنامه ریزی کنید و هرگز فعالیت های لذت بخش خود را صرفا بخاطر داشتن سرطان محدود نکنید. به زندگی افرادی گوش کنید که سرطان داشته اند و فعالانه زندگی خود را ساخته اند.

متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.

منبع: نوآورد – برترین ها

چگونه با بالا رفتن سن همچنان زیبا و جذاب بمانیم؟

این احساس شاید زمانی بیشتر مهمان قلب هایمان شود، مثلا هنگامی که به یک مهمانی و یا مراسمی دعوتیم که نیاز به آرایش و خودآرایی بیشتری داریم و دقایق بیشتری را در جلوی آیینه می گذرانیم!

چه کسی از گذر زمان، در پناه است؟ اما مگر نه این که جوانی به سن و سال نیست، جوان واقعی کسی است که دلش جوان باشد، پس لبخند بزنید و از این که خدا به شما لطف کرده و کیک تولد پنجاه سالگیتان را بریده اید و نوش جان کرده اید، خوشحال باشید، ما در اینجا به شما راه هایی نشان می دهیم که با آرایش، جوانتر به نظر برسید.

ترفندهای آرایش خانم های بالای پنجاه سال

بالا کشیدن ابروها
از آنجایی که چشم های ورم کرده شما را مسن تر و بی رمق نشان می دهد، در واقع تنها چیزی که لازم دارید بالا کشیدن چشم هاست و برای این بالا کشیدن تنها ابزاری که نیاز است انگشتان دستتان است و چند ترفند با لوازم آرایش!

ابروهای پرپشت مد روز هستند ولی اگر ابروهایتان خیلی پرمو باشند، چشم های شما را پایین می آورند. ایجاد یک قوس به سمت بالا باعث می شود چشم ها بیدار تر به نظر برسند. ابتدا، یک طرح کلی از شکل ابرو ی مورد نظرتان را با مداد ابرو بکشید. ابرو باید با برآمدگی بینی شما در یک راستا باشد. پهنای ابرو به سلیقه ی شما بستگی دارد، برای تعیین قوس ابرو ، بالاترین نقطه در ابرو را پیدا کنید که حدود سه چهارم بعد از جایی که ابرو شروع می شود، است.

اگر به طور طبیعی فاصله ی بین چشم و ابروی شما زیاد است، تنها ۲ ردیف از موها را بردارید؛ اگر ابرو های شما پایین هستند، برداشتن ۳ ردیف، قوس قابل توجهی به ابروها می دهد. قوس را نگاه داشته و موهای زیر آن را با موچین بردارید. نقاط خالی را با مداد ابرویی که همرنگ تیره ترین قسمت موهای شما است پر کنید.

و سپس (این بخش کلیدی است) دم ابرو را با مداد، کمی به سمت بالا بکشید. ابروی مستطیل شکل انتهای چشم را بالا می برد، از یک برس ابرو گرد استفاده کنید تا به طرحی هماهنگ با ابروی خود دست یابید.

مژه مصنوعی
مژه های مصنوعی که امروزه بسیار مد شده اند و ابزار آرایشی بسیار خوبی هستند که چشم ها را گرد تر، باز تر و درعوض بالاتر نشان می دهند. دسته مژه ها ی کوچک تر، راحت تر استفاده می شوند تا مژه های کامل، بهتر است از سایز کوتاه یا متوسط استفاده کنید، سایز های بلند، واقعا زیاده رویست.

برای انجام این کار: انتهای مژه را چسب مژه بزنید. مژه را با یک موچین بردارید و پلک هایتان را بلند کنید و مژه ها را بین مژه های خودتان و دو سه میل از لبه بیرونی چشم بچسبانید. دو یا سه عدد مژه در همان قسمت بچسبانید و به سمت وسط بروید. اجازه دهید چسب دو دقیقه خشک شود، سپس ریمل بزنید تا مژه های مصنوعی و طبیعی با هم ترکیب شوند.

متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.

منبع: نوآورد - تبیان

چگونه اهمیت نظم و نظافت خانه را به فرزند خود بیاموزیم؟

کودکان منبع شلوغی در خانه هستند، بنابراین برای جلوگیری از این به‌هم‌ریختگی و حتی آماده کردن کودک برای زندگی آینده‌ی خود چه می‌توان کرد؟

۵ قانون نظافت که هر کودکی باید یاد بگیرد

کودکان از شما الگو می گیرند
عادت مرتب بودن و تمیزی چیزی است که کودکان می‌بینند و یاد می‌گیرند. هر زمان که حس کردید کودک شما به‌اندازه‌ی کافی بزرگ‌شده است تا بتواند این مسائل را درک کند برای او مثال‌هایی بزنید مثلاً بگویید: ((مامان هر روز اسباب‌بازی‌ها را مرتب می‌کند زیرا با این کار پای من روی آن‌ها نمی‌رود و خراب نمی‌شوند.))

به کودکان بیاموزید که وسایل نیز خانه دارند
هرچیزی خانه‌ای دارد و با دانستن خانه‌ی آن‌ها هربار پس از استفاده راحت و سریع می‌توانید آن‌ها را در جای خود قرار دهید. در سن مناسب می‌توان برای وسایل برچسب‌گذاری کرد تا به کودک در پیدا کردن جای آن کمک کرده و در کنار آن مهارت خواندن او را تقویت کنید.

برنامه هفتگی مناسب سن کودک فراهم کنید
اغلب مدارس به کودکان تقویم یا برنامه‌ی هفتگی می‌دهند و شما می‌توانید از آن‌ها کمک گرفته تا برای کودک خود برنامه‌ای آماده کنید که کارهای خود را در آن یادداشت کند. هرگاه کاری است که کودک شما باید انجام دهد آن را روی کاغذ نوشته و پس از اتمام کار در کنار آن تیکی بزنید تا کودک با دین کار انجام‌شده احساس رضایت کند.

برای نظافت برنامه ای منظم داشته باشید
هرروز عصر از کودک خود بخواهید تا در مرتب کردن اسباب‌بازی‌ها به شما کمک کند. زمان برگشت از مدرسه وقتی عالی است تا به کودک خود مرتب کردن لباس‌ها را یاد دهید.

کودکان در نظافت به‌دقت شما نیستند
مگر اینکه کودکی دارید که علاقه‌ی زیادی به جارو کشیدن دارد! ما می‌توانیم چیزهای زیادی را به کودکان یاد بدهیم اما تا زمانی که کمی بزرگ‌تر شوند و مقداری مسئولیت بپذیرند آن‌ها را خیلی خوب اجرا نخواهند کرد. بااین‌وجود باید به آموزش به کودک خود ادامه داده و این عادات را در او تقویت کنیم و منتظر دیدن نشانه‌های یادگیری در او باشیم.

اصل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.

منبع: نوآورد – ویکی 5040

چگونه از حسادت فرزند اول نسبت به فرزند دوم جلوگیری کنیم؟

حسادت فرزند اول به فرزند دوم موضوع طبیعی و رایجی است اما شیوه مدیریت والدین می تواند این حس را کمت یا بیشتر کند. تاثیر تولد فرزند دوم روی فرزند اول یکی از موضوعات مهم و در عین حال شایع بین کودکان است. معمولا بازه زمانی ای که آن را برای تولد فرزند دوم توصیه می کنند حداقل 3 و حدکثر 5 تا 7 سال است. درواقع، این فاصله بهترین زمان برای به دنیا آوردن فرزند دوم است. اگر پایین تر از این بازه زمانی فرزند دوم متولد شود باعث بروز مشکل هایی می شود که حسادت یکی از آنهاست.

فرزند بالای 3 سال به پختگی لازم رسیده است
اگر فاصله بین تولد فرزند دوم و اول زیر 3 سال باشد باعث می شود فرزند اول از لحاظ روانی آسیب ببیند. مادر به دلیل بارداری و تولد فرزند دوم از نظر روانی، عاطفی یا حتی تغذیه نمی تواند توجه کافی به فرزند اول خود داشته باشد و قادر به ایجاد فضای مناسبی برای رشد فرزند اولش نخواهد بود.

اما گر فاصله سنی بین کودک اول و دوم بالای 3 سال باشد فرزند اول به یک پختگی و در اثر آن به شناخت بیشتری از خود رسیده است. در نتیجه این موضوع به مادر کمک می کند فرزند دوم خود را با مشکل های کمتری به دنیا بیاورد، اما باید این نکته را هم بپذیریم که حسادت یکی از موضوعات طبیعی در فرزند اول محسوب می شود که خواه ناخواه به وجود خواهد آمد اما نوع رفتار والدین به خصوص مادر می تواند روی تعدیل و تقلیل این حس تاثیر داشته باشد.

فرزند اول آسیب پذیرتر از دیگر فرزندان است
اصولا فرزند اول بیشتر از فرزندان دیگر آسیب می بیند زیرا والدین تجربه ای ندارند و فرزند اول را با آزمون و خطا تربیت می کنند، اما والدین به صورت مطلق در اختیار فرزند اول هستند و درواقع فرزند اول مرکز ثقل خانواده محسوب می شود. حالا در نظر بگیرید در چنین فضایی رقیبی برای فرزند اول، یعنی فرزند دوم به دنیا بیاید. فرزند اول که تا دیروز بیشترین توجه شامل حال او بود حالا باید محبت و توجه والدین را با خواهر یا برادر جدیدش تقسیم کند. او که تا به حال چنین تجربه هایی نداشته به حسادت با فرزند دوم می پردازد، اما اگر این حسادت به وسیله والدین مدیریت و کنترل نشود باعث تولید خشم در فرزند اول خواهد شد.

بعضی از والدین برای اینکه چنین مشکل هایی در فرزند اول آنها به وجود نیاید شروع به محبت زیاد و توجه بیش از حد به فرزند اولشان می کنند که این کار اشتباه است. گاهی والدین هیچ اطلاعاتی به فرزند اول خود در زمینه تولد فرزند دوم و نیازهای او نمی دهند و فرزندشان را ناآگاه نگه می دارند، اما وقتی تولد فرزند دوم نزدیک و فرزند اول متوجه این موضوع می شود، دانستن این موضوع باعث ایجاد ضربه روانی در او خواهد شد. در این فضا والدین با پنهانکاری و توجه بیش از حد به فرزند اولشان مرتکب 2 خطای بزرگ شده اند.

با مسئولیت دادن به فرزند بزرگتر او را از شرایط کنید
اما راهکار درست، دادن اطلاعات به فرزند اول است یعنی والدین قبل از اینکه تصمیم به بارداری بگیرند خوب است با کودک در این مورد صحبت کنند. درواقع، باید برای کودک توضیح داد که با تولد خواهر یا برادری که در راه است ممکن است توجه و محبت والدین به اندازه فعلی نباشد چون برادر یا خواهر به توجه و کمک والدین نیاز دارد.

در واقع، باید کودک را از شرایطی که قرار است ایجاد شود، آگاه کنیم. از جمله کارهایی که می توان انجام داد سهیم کردن کودک در مراقبت و نگهداری فرزند دوم است. درواقع، با دادن مسئولیت هایی به فرزند اول او را در تولد فرزند دوم سهیم کنیم. برای مثال از کودک می خواهیم که چیدمان اتاق فرزند دوم را بر عهده بگیرد تا احساس حسادت به حداقل ممکن برسد. این راهکار مدیریتی ارتباطی بین فرزند اول با دوم است.

متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.

منبع: نوآورد – برترین ها

چگونه از ایجاد سنگ کلیه پیشگیری کنیم؟ ۷ روش پیشگیری از سنگ کلیه

در همین ابتدا بگویم، پیشگیری از ایجاد سنگ کلیه کار یک دقیقه ای نیست پس چنین فکری نکنید. خوشبختانه راه های امتحان شده متعددی وجود دارد که مطمئنتان می کند هیچ وقت چنین رنجی را تجربه نمی کنید – و یا حداقل یکبار دیگر تجربه اش نمی کنید. ادامه این مقاله را بخوانید تا با تمام این راه ها آشنا شوید.

7 روش برای پیشگیری از سنگ کلیه

آب بنوشید
سنگ های کلیه معمولا از کلسیم، فسفات، اگزالات، مواد معدنی جذب شده از غذاها که توسط ادرار دفع می شوند ساخته می شوند. وقتی ادرار خیلی غلظت می گیرد این مواد معدنی می توانند یک سنگ را شکل دهند. سعی کنید روزانه 6 تا 8 لیوان آب بنوشید تا ادرار رقیق شود. ( آبی که می نوشید را خوش طعم کنید)

کنار گذاشتن نوشابه
تحقیقات جدید نشان داده اند که افرادی که حداقل روزی یک مرتبه نوشیدنی های شیرین گازدار مانند نوشابه استفاده می کنند، 23 درصد بیش از دیگران در خطر ایجاد سنگ کلیه قرار دارند، اما چرا؟ فروکتوز دفع کلسیوم، اگزالات، و اسید اوریک را افزایش می دهد، که با ساخت سنگ کلیه در ارتباط است.

دریافت کلسیم خود را بالا ببرید
از آنجا که کلسیم یکی از عوامل ایجاد سنگ کلیه است بعضی فکر می کنند اجتناب از این ماده معدنی از ابتلا به سنگ کلیه جلوگیری می کند. برعکس این قضیه درست است: کلسیم در رژیم غذایی با اتصال به اگزالات در روده ها مانع رسیدن آن به کلیه می شود و در واقع می تواند از ساخت سنگ کلیه پیشگیری کند.

حرکت کنید
بر اساس تحقیقات مقداری ورزش سبک می تواند خطر سنگ کلیه را تا 33 درصد کاهش دهد. تنها 3 ساعت پیاده روی در هفته یا یک ساعت دویدن می تواند نحوه کنترل مواد معدنی غذایی توسط بدن را طوری تغییر دهد که از ایجاد سنگ کلیه پیشگیری شود.

متن کامل مقاله در وبسایت نوآورد قابل مشاهده است.

منبع: نوآورد – دکتر کرمانی