مسمومیت ویتامین D
مسمومیت ویتامین D به میزان بسیار بالای ویتامین D در بدن اشاره دارد؛ موضوعی که می تواند به سلامت بدن آسیب برساند.
این مسئله، ناراحتی ناشی از ازدیاد ویتامین D در بدن نیز نامیده می شود. ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است و برخلاف ویتامین های محلول در آب،
بدن هیچ راه آسانی برای خلاصی از این گونه ویتامین ها ندارد. به همین دلیل، ممکن
است مقادیر بیش از حد ویتامین های محلول در چربی در بدن انباشت شود. مکانیسم دقیق
بروز مسمومیت ویتامین D پیچیده
بوده و در حال حاضر به طور کامل شناخته نشده است.
معمولا اکثر ویتامین D بدن به
صورت ذخیره بوده و به پروتئین های حامل و گیرنده ویتامین D محدود می شود. ویتامین D آزاد بسیار کمی در بدن انسان وجود دارد. با این حال زمانی که مصرف
ویتامین D بسیار
بالا است، میزان ویتامین D بدن
ممکن است به قدری بالا رود که پروتئین های گیرنده و حامل دیگر کارایی لازم را
نداشته باشند. این شرایط می تواند به افزایش سطح ویتامین D آزاد، ورود مقادیر اضافی به سلول های بدن و در نهایت بروز اختلال
در فرآیند های سیگنالینگ منجر شود.
یکی از فرآیند های سیگنالینگ اصلی که بر اثر افزایش ویتامین D آزاد آسیب دچار مشکل می شود، فرآیند جذب کلسیم از سیستم گوارشی
است. به همین دلیل، علامت اصلی مسمومیت با ویتامین D هایپرکلسمی یا همان افزایش سطح کلسیم در خون
است. سطح بالای کلسیم می تواند موجب بروز علائم مختلفی شود؛ کلسیم هم چنین می
تواند به بافت های مختلف بدن وصل شده و به آنها آسیب برساند، کلیه ها از این جمله
اند.
میزان ویتامین D خون، مطلوب یا بیش از حد
ویتامین D یک ویتامین ضروری است و تقریبا تمامی سلول های بدن، از گیرنده
ویتامین D
برخوردارند. زمانی که فرد در معرض نور خورشید قرار می گیرد، این ویتامین در پوست
او تولید می شود. روغن کبد ماهی و ماهی های چرب به عنوان مهم ترین منابع غذایی
تامین ویتامین D شمار
می روند. برای افرادی که نور آفتاب به میزان کافی دریافت نمی کنند، استفاده از
مکمل های ویتامین D می
تواند ضروری باشد. ویتامین D برای
سلامت استخوان بسیار مهم است، هم چنین با عملکرد سیستم ایمنی و محافظت از بدن در
مقابل سرطان مرتبط می باشد. راهنمای سطوح ویتامین D در خون به شرح زیر است:
- کافی: ۳۰-۲۰ نانوگرم در هر میلی لیتر
خون
- بالاتر
از حد مجاز و ایمن: ۶۰ نانوگرم در هر میلی لیتر
خون
- سمی: بالاتر از ۱۵۰
میلی گرم در هر میلی لیتر خون
برای اکثر افراد، دریافت روزانه ۲۵ تا ۱۰۰ میکروگرم برای اطمینان از سطح مطلوب
ویتامین D خون، کافی می باشد.
میزان مصرف ویتامین D
از آنجا که اطلاعات چندانی در مورد چگونگی بروز مسمومیت ویتامین
D در دست نیست، تعیین آستانه دقیق برای مصرف امن و یا سمی ویتامین D دشوار است. بر اساس اعلام انستیتو پزشکی ایالات متحده، ۴۰۰۰ IU سطح
بالای مصرف امن ویتامین D در روز
است. با این وجود نشانه ای دال بر مسمویت ناشی از مصرف دوزهای بالاتر تا ۱۰۰۰۰ IU در افراد سالم مشاهده نشده است.
به طور کلی، مسمومیت ویتامین D به علت
مصرف دوزهای بیش از حد مکمل های ویتامین D است و نه ویتامین موجود در رژیم غذایی یا نور آفتاب. هر چند
مسمومیت ویتامین D یک
بیماری بسیار نادر به شمار می رود، اما به دلیل افزایش مصرف مکمل ها در سال های
اخیر، موجب افزایش موارد گزارش این عارضه شده است.
مطالعات نشان می دهند مصرف روزانه ۲۵۰۰-۱۰۰۰ میلی گرم به مدت یک
تا چند ماه، باعث بروز مسمویت ویتامین D در انسان می شود. این مقدار ۲۵-۱۰ برابر حد بالای
میزان مجاز برای مصارف مداوم و مکرر است. افراد دارای مسمومیت ویتامین D معمولا دارای سطح ویتامین D بالاتر از ۱۵۰ نانوگرم/ میلی لیتر هستند.
در برخی موارد نیز مسمویت به دلیل خطاهای صورت گرفته در مراحل تولید مکمل ها است،
جایی که مقدار واقعی ویتامین D موجود
در مکمل بسیار بیشتر از مقدار ثبت شده بر روی بسته بندی است. سطح ویتامین D خون در این موارد مسمومیت بین ۶۲۰-۲۵۷ نانوگرم/میلی لیتر
است. مسمومیت ویتامین D معمولا
قابل برگشت است، اما در شرایط شدید ممکن است نهایتا موجب نارسایی کلیوی و
کلسیفیکاسیون شریان ها شود.
این مقاله بخشی از مقاله "مسمومیت
ویتامین D و میزان مناسب مصرف ویتامین D"
می باشد.
نوآورد، ندای سلامت
مرجع مقاله: AuthorityNutrition